Guurtje Koster Fonds

Nieuwe natuur dankzij nalatenschap van boerin Guurtje Koster

Midden in het boerenland, met als decor de lage duinen tussen Petten en Callantsoog, ligt Hazenoord. Al eeuwen is deze boerderij een blikvanger in het open landschap. Even bijzonder als de hoeve was de laatste bewoonster: Guurtje Aarjentje Koster. Tien jaar voor haar overlijden vermaakt ze in haar testament 42 hectare bollengrond aan Landschap Noord-Holland. Dankzij de pachtinkomsten uit deze nalatenschap kunnen we het landschap, waar Guurtje Koster zo innig van hield, veilig stellen voor de toekomst.

Guurtje Koster wordt in 1928 geboren op Hazenoord en groeit er op als enig kind van Jacob Koster en Trijntje Biersteker. Guurtje weet van aanpakken, melkt de koeien, ment de paarden, en helpt in het huishouden en op het land. Haar leven lang is ze verknocht aan deze plek. Eenmaal in de tachtig en slecht ter been wil ze van geen appartement of ‘burgerwoning’ weten. Het bed gaat naar beneden, pal aan het raam, zodat ze ’s nachts naar de sterrenhemel kan kijken. Guurtje en Hazenoord blijven tot aan haar dood in 2017 onlosmakelijk met elkaar verbonden.

De warme sfeer op Hazenoord

In de jaren vijftig en zestig is Hazenoord een groot en doenig boerenbedrijf. Niet alleen het land en vee vragen aandacht, ook de zomergasten. Gezinnen uit het hele land brengen hun vakantie door bij de familie Koster. Eerst op de boerderij, later huren zij vakantiehuisjes op het land. Met sommigen van hen onderhoudt Guurtje een band voor het leven. 

Hans Holtslag (75) die als zevenjarig jongetje voor het eerst met zijn ouders en broers op de boerderij logeert, herinnert zich als de dag van gisteren de warme sfeer op Hazenoord. “Het was erg gezellig. Met alle kinderen liepen we door de wei, over de plank die in de sloot lag, naar de duinen en het strand. Als Guurtje even gemist kon worden, ging ze met ons mee.” Ze was dol op uitstapjes, kermisvieren op Wieringen, dansen bij Minkema in Camperduin of gewoon in de kamer met de tafel aan de kant, vertelt Hans die haar als een soort grote zus beschouwde.

Zelfbewust en eigenzinnig, maar trouw aan de mensen om wie ze gaf

Behalve hartelijk is Guurtje zelfbewust en eigenzinnig. Hans Holtslag: “Als je het bij haar had verbruid, bestond je niet meer voor haar.” Ze laat zich na haar vaders overlijden in 1968 weliswaar adviseren door deskundigen, maar Guurtje bepaalt. Zelf kinderloos onderhoudt Guurtje innige contacten met de kinderen van haar vrienden. Geen verjaardag of jubileum ontgaat haar. Ze koestert een uitgebreide kring van kennissen en familie. Menno Glas (56): “Ze was lief en zorgzaam en oprecht in je geïnteresseerd.” Hans Holtslag kan dat beamen: “Guurtje was trouw. Aan Hazenoord en de mensen om wie ze gaf.”

In haar testament: land voor de toekomst

Eenzelfde trouw legt Guurtje aan de dag voor het land dat bij Hazenoord hoort. Land is in haar ogen een kostbaar goed dat je in bruikleen hebt voor volgende generaties. Met land mag je niet achteloos omspringen. Dat moet je bewaren en behouden voor de toekomst. Waar Guurtje Koster aan hecht, is goed rentmeesterschap. Tien jaar voor haar overlijden vermaakt ze in haar testament 42 hectare aan Landschap Noord-Holland en bepaalt Guurtje dat de boerderij voor altijd de naam ‘Kosters Hazenoord- Hoeve’ zal dragen.

Landschap Noord-Holland stort de nalatenschap van mevrouw Koster in een speciaal fonds: het ‘Guurtje Koster Fonds’. Vanuit dit fonds doen we grondaankopen voor nieuwe natuur, waar elders geen financiering voor te vinden is. De geërfde 42 hectare bollenland is langjarig verpacht aan een bollenteler. Met deze ondernemer gaan we bekijken of hij zijn bedrijfsvoering kan verduurzamen met als doel een zo hoog mogelijke biodiversiteit op en rond deze percelen. De pachtinkomsten die deze grond jaarlijks oplevert worden ook gestort in het Guurtje Koster Fonds. Daarmee kunnen we het landschap veilig stellen waar Guurtje Koster zo innig van hield.