Fietsroute weids Westfriesland

Op de fiets door de polders rond Uitgeest

De streek ten noorden van Enkhuizen leent zich goed voor een heerlijke fietstocht. Het IJsselmeer en de binnendijkse polders staan garant voor schitterende vergezichten. Journalist Idde Lammers knoopte negen knooppunten aan elkaar voor een route van bijna 30 kilometer.
Door: Idde Lammers

Een fietsroute starten in Enkhuizen is eigenlijk geen goed idee. Het historische centrum met zijn smalle straatjes, oude huizen, de vele monumentale gebouwen, zonnige terrasjes en niet te vergeten de Oude Haven met een keur aan prachtige schepen, leent zich voor een lang verblijf… Met de troostende gedachte dat de route hier ook weer eindigt, begin ik aan de 29,4 kilometer. Flink doortrappen, dan ben ik snel weer terug.

Oude vuurtoren

Knooppunt 14 leidt me naar het water. Rechts het IJsselmeer, links polder Het Grootslag. Ik kijk vooral naar rechts. Langs de oever dobberen kuifeenden. De rietlanden zijn het domein van verschillende soorten rietvogels. Even de verrekijker erbij pakken. Rietgors, rietzanger en baardman staan binnen vijf minuten op de afvinklijst. Ik volg de Oosterdijk tot aan vuurtoren De Ven. Een vierkant, wit gebouw uit 1700. Het is een van de oudste vuurtorens in Nederland, hij hield de scheepvaart vanuit zee naar Amsterdam op koers. Boven op de dijk is een bankje vrij, maar niet voor lang. Een scholekster laat met zijn karakteristieke roep van zich horen. De oeverloper op de basaltblokken doet zijn snavel alleen open als er iets te eten in het vizier is. 

Foeragerende lepelaars

Met de wind in de rug fiets ik langs Andijk naar Kerkbuurt. Hier bevindt zich de Koopmanspolder. In 2012 is de polder ingericht als waterproefstation. Verschillende organisaties deden hier enkele jaren onderzoek naar de effecten van verschillende waterstanden op de waterkwaliteit, -kwantiteit, -veiligheid, natuur en leefomgeving. Speciale aandacht is er voor de visstand. Door een buis kunnen vissen makkelijk de polder in zwemmen. Een visvriendelijke buisvijzel zorgt ervoor dat ze ook weer veilig naar het hoger gelegen IJsselmeer terug kunnen trekken. Het natuurgebied is dan ook een kraamkamer voor jonge vis. Lepelaars weten dit en foerageren er graag. In het westelijke deel van de polder heeft kunstenaar Ben Raaijman een spiraalvormig slotenpatroon ontwikkeld. Vanaf de dijk zijn de cirkels in het landschap goed te zien.

Gevarieerd natuurgebied

Ik verlaat de Westfriese Omringdijk in de richting van knooppunt 52. Tja, zo kan Noord-Holland ook zijn… Monotone akkers tot ver achter de horizon. Gelukkig is daar De Weelen, een gevarieerd natuurgebied van Staatsbosbeheer. Grauwe ganzen op de graslanden, futen en meerkoeten op het water en boerenzwaluwen er vlak boven. Jagend op insecten. Ze delen hun jachtgebied met oeverzwaluwen, herkenbaar aan hun bruine bovenzijde, witte onderkant en opvallende borstband. Ze broeden hier in zelf gegraven holtes in een natuurlijke oever. 

Plukken mag

De Weelen sluit aan op het Streekbos. Hier beheert de IVN-afdeling West-Friesland sinds 2020 Voedselbos de Haling. Het loont de moeite om je fiets even neer te zetten en een rondje te lopen. Het is niet groot maar door de naambordjes bij de bomen, struiken en planten met eetbare vruchten leer je veel over de smakelijke rijkdom die de natuur ons te bieden heeft. Proeven en plukken, voor eigen gebruik, mag. In het Streekbos is een informatiecentrum met horeca, maar de knooppuntenroute komt er net niet langs. Je ziet het gebouw wel liggen, dus een kleine omweg is snel gemaakt. Door het Streekbos trap ik terug naar Enkhuizen. Drie uur na mijn vertrek zitten de kleine 30 kilometers er alweer op. Geen snelheid om over naar huis te schrijven. De route zelf is dat zeker wel.